Sydney, Blue Mountains, Byron Bay

Om te beginnen waar we in het vorige verslag geëindigd waren: Sydney. Zoals gezegd waren we al even kort naar Opera House en Harbour Bridge geweest op onze eerste avond (donderdag) in Sydney. Op zaterdag zijn we nog eens teruggegaan om het ook bij dag te kunnen zien. Ook nu was Lise weer druk bezig de popiejopie uit te hangen. Ze ging vrolijk in haar eentje op de trappen zitten, zodat we een paar leuke foto’s konden maken, en ging naar iedereen in de buurt lachen en zwaaien. Ze mag hier van ons wel wat mee gaan minderen, want het werd zelfs zo bont dat een meisje aan ons kwam vragen of die schattige baby met haar op de foto mocht. Beetje vreemd…
Hierna hebben we gepicknickt in de botanische tuinen met uitzicht over Opera House en Harbour Bridge. Nou ja, gepicknickt... ieder één armoedig broodje, want alleen een kaal croissantje kostte al 4 euro. Met het mooie uitzicht wilden we graag met zijn drietjes op de foto. Helaas vond Lise schijnbaar dat ze al genoeg op de foto was geweest, want mevrouw had geen zin meer om mee te werken en ging lopen schreeuwen en spartelen. Dat werd dus niks… Hadden we haar toch niet met dat meisje op de foto moeten laten gaan.

Op zondag hebben we vooral lui gedaan en zijn we alleen even naar een parkje gewandeld en hebben we het hostel bezocht waar Patricia 10 jaar geleden zat in Sydney. We waren zelfs te lui om te gaan eten dus hebben via internet pizza besteld en dit op onze kamer laten bezorgen. Daarna hebben we onze koffers weer ingepakt, want de volgende ochtend konden we onze camper ophalen om richting de Blue Mountains te vertrekken.

Onze camper is te gek. We hebben een eigen toilet, badkamer met ligbad en jacuzzi, keuken met combi magnetron/oven, vaatwasser, wasmachine, droger, woonkamer met open haard en hoekbank met uitzicht op een grote flatscreen. Voor een ieder die dit niet gelooft, we hebben een keuken met 4 gaspitten, gootsteen, magnetron, toilet, douche, eettafel en twee 2-persoonsbedden (die niet groter zijn dan een normaal 1-persoonsbed). Verder liggen al onze spullen (nog) netjes in de kasten dus we hoeven niet meer uit onze koffers te leven!!

Zoals gezegd gingen we de eerste dag (maandag) met onze camper naar de Blue Mountains. Na alle uitleg over de camper te hebben gekregen, bleek dat de door ons gereserveerde kinderstoel maar drie poten had. Hij had er vier moeten hebben, dus dat ging niet werken. In plaats van linea recta naar de Blue Mountains te rijden, moesten we dus eerst naar de Ikea om een kinderstoel te kopen. Als het goed is, krijgen we die gewoon vergoed van het verhuurbedrijf.

De Blue Mountains (ze zijn niet echt blauw, maar 's avonds komt er een blauw waas over de bergen door de laagstaande zon) waren erg mooi en een goed begin van onze camperreis. Door ons Ikea avontuur en nog een uur shoppen in de supermarkt om onze camper van proviand te voorzien, was het de eerste dag al bijna donker toen we aankwamen. We zijn de Blue Mountains dus pas gaan verkennen de volgende ochtend (dinsdag) om 10.00 (eerst uitgeslapen). We hebben toen onder andere de beroemde Three Sisters bekeken, een tochtje per kabelbaan gemaakt en een ritje gemaakt in een trein over de steilste spoorlijn ter wereld (52 graden naar beneden, oftewel een hellingspercentage van bijna 79%). Toen wij trouwens bij de Three Sisters druk bezig waren met foto’s van deze drie rotsen te nemen, was Lise weer druk aan het poseren voor andere toeristen (zie foto bij het verslag). De rotsen vindt ze meestal niet bijzonder, al die mensen die er staan te kijken juist wel.

Op woensdag zijn we op tijd vertrokken richting Port Macquarie. Dit werd onze tussenstop op weg naar Byron Bay, aangezien Blue Mountains-Byron Bay niet prettig in één dag te rijden is. We waren net voor het donker in Port Macquarie en zijn toen naar een camping aan het strand gereden. Na een plaatsje op de camping bemachtigd te hebben konden we nog snel een strandwandeling maken. Patricia bedacht zich toen dat we een erg leuke foto van Lise konden maken terwijl ze net aan de vloedlijn stond in haar buggy. In theorie was dit ook een mooi plaatje, maar in de praktijk viel dit tegen. De zee had namelijk minder zin om mee te werken. Opeens kwam er een veel hogere golf die de buggy tot aan de zitting onder water zette (Lise bleef dus net droog, behalve haar sokken). Rik, die de buggy toch maar even vast was gaan houden voor deze mee terug naar zee gesleept zou worden, stond nog iets dieper en was zeiknat.

De dag erna was weer een lange rit naar Byron Bay. Ook hier kwamen we aan het einde van de dag aan en was er geen tijd meer over om de stad of het strand te verkennen. Dit hebben we dus bewaard voor de volgende dag. Vanuit de camping was het een halfuurtje lopen naar het centrum van Byron Bay. Tijdens dit halfuur kwamen we in een enorme regenbui terecht. We gingen nog onder een boom schuilen maar dat hielp maar heel even en al snel waren we volledig doorweekt (zelfs ondergoed was nat), behalve Lise want die zat in de buggy onder haar regenscherm. Toen we al 5 minuten stonden te schuilen zagen we opeens dat 10m verderop een overkapte oprit van een huis was. Hadden we dat maar eerder gezien!! Daar zijn we toen (al was het mosterd na de maaltijd) toch maar heen gerend. Het huis bleek een leegstaande vakantiewoning, dus daar hebben we een tijdje op het terras gezeten totdat de bui over was. Toen het eenmaal zover was en we in het centrum liepen, herinnerden we ons ook nog eens dat we al die tijd regenponcho’s in onze tas hadden.. lekker dom dus.

Vanuit het centrum van Byron Bay zijn we naar het meest oostelijke punt van Australië gelopen en naar de beroemde vuurtoren. Onderweg hebben we meerdere keren dolfijnen zien zwemmen (Lise niet, die lag lekker te slapen in de draagdoek) en na afloop van onze wandeling heeft Lise zich gewijd aan haar nieuwe hobby: zand eten. Ze deed een dappere poging om het hele strand naar binnen te werken. Dat leek ons geen goed idee en omdat ze niet luisterde toen we zeiden dat ze moest stoppen, zijn we maar terug naar het centrum gelopen.

Op zaterdagochtend hebben we onze spullen weer ingepakt en zijn we richting Brisbane gegaan om bij Rudi (vriend uit Nederland die sinds 8 jaar in Australië woont) langs te gaan. Daar zitten we nu op de bank. Morgen gaan we naar de Australia Zoo (dierentuin van wijlen Steve Irwin). Na Brisbane is Rainbow beach of Hervey ba de volgende bestemming. Of we ook naar Fraser Island gaan (waarschijnlijk niet) laten we in het volgende verslag weten.